✿امیرکیان آقا✿

امیرکیان جان مامانی کم کم باید بره سر کار جدا شدن از تو خیلی برام سخته ولی چاره ای نیست امیدوارم مامان جونو اذیت نکنی وپسر خوبی باشی .

دل نوشته از بابایی تقدیم به امیرکیان عزیزم

لبخند زندگی ام ازتو می نویسم تقدیم به تو

از روزی که صدایت در زندگیمان طنین انداز شد،شتاب تپیدن قلبمان رو به فزونی یافت

امروز 6ماه از این طنین شادی انگیز می گذرد و ما در اوج عشق

خود را در پستوی زمان تنها حس نمی‌کنیم . . .

پسرم لبخند تو لبخند زندگیمان شد وما هر روز بیش از پیش به این راز پی میبریم که تو خلق شده ای برای ما تا زیباترین لحظه ها را برایمان بسازی . .

تولد:جمعه 14 تیر 1392

در آدینه ای که خورشید شادمانه‏ ترین طلوعش را تقدیم کرد دنیا رنگ دیگری برایمان گرفت در سالن انتظاربیمارستان پاستور منتظر آمدنت بودم وچشم به مانیتوری که لحظه به لحظه وضعیت بیماران را اطلاع رسانی می کرد.ساعت 11:45 دقیقه بود که نام تورا وخبر آمدنت را دیدم برق در چشمانم هویدا شد.با تمام احساس درونیم خدا را شکر کردم.برای اولین بار که دیدمت عشق جدیدی را در درونم احساس کردم.وقتی برای اولین بار با دایی علی برای دیدنت رفتیم احساس خوش پدر شدن را حس کردم .وقتی خانم فیلم بردار از من پرسید چه آرزویی برای امیر کیان جان داری عاقبت به خیری را برایت خواستم وهنگامی که آرزویم از چکاره شدنت در آینده را پرسید فقط خواستم باعث افتخار باشی در هر شغل ومقام ومرتبه ای که باشی اکنون هم همان آرزوها را برایت دارم.پسرم حال که نیمی از اولین سال زندگیت گذشت امیدوارم در پناه خدا والطاف امام زمان(عج) سلامت باشی.در پایان از مامانی که تمام روز وشبش را برای آرامش تو گذاشت ودیگر عزیزان تشکر می کنم.

دل نوشته ای ازمامانی تقدیم به تو

پسر عزیزم اکنون از تمام این 6 ماه برای تو می نویسم.

امیر کیان عزیز هرچند آمدنت همه چیز را تغییر داد.ولی شیرینی حضورت تمام سختی هارا برایم لذت بخش کرده.ماه اول مثل بیشتر نی نی ها ساعت خواب شب وروزت عوض شده بود.بی قراری ها وکولیک های 45 روز اول که همیشه سر شب شروع می شد هم خودت رو اذیت داشت هم ما رو.هنوز 5 روزه بودی که برای تست تیروئید از کف پات خون گرفتن وبابایی با مادر جون(مامان بابا)تو رو بردن والحمدلله چیزی نبود.تمام زحمات 10روز اول رو مامان جون(مامان مامانی)کشید.اولین واکسنت را با استرس وترس زدیم ترس از اذیت شدنت از تب کردنت و...روزسه شنبه 1392/6/26با بابایی خواستیم به مرکز بهداشتی درمانی بریم که عمه نرگس تماس گرفت وخبر نبود یکی از دو واکسن را به دلیل تحریم ها داد فقط چند مرکز داشتن که مجبور شدیم برای اینکه هردو واکسن را همزمان بزنیم تا دو بار اذیت نشی مسافت طولانی تری را برویم واولین واکسنت را خود عمه با دقت زد.ساعات خوابت بعد 2ماهگی درست شد اما بی قراری های سر شب تا 3ماهگی ادامه داشت .با شروع ماه محرم همراه با دیگر نی نی ها جمعه 17آبان در مراسم شیر خوارگان حسینی شرکت کردی.فردای آن روز واکسن 4 ماهگیت را هم به همان دلیل قبلی در تاریخ 18آبان 92بازهم عمه زد.شب پنج شنبه تقریبا ساعت 12:30بود که متوجه شدیم دندون پایینت داره در میاد.هرچند 4/5 ماهگی برای دندون درآوردن زود بود ولی چون زیاد اذیت نشدی خیلی خوش حال بودیم.بعد دندون درآوردن وعلاقه شدیدت به غذا خوردن به توصیه آقای دکتر غذا رو شروع کردیم اولین غذات فرنی بود که یکشنبه 3آذر بهت دادم.بعدش هم سرلاک وآبمیوه(لیمو شیرین،هویج وسیب)به غذاهات اضافه شد.و چهارشنبه 11 دی 92 برای اولین بار خودت با روروئکت حرکت کردی.واکنون که این اولین حرکت زندگیت را به جلو آغاز کردی آرزویم برایت این است که همیشه در شادی وسلامتی به سمت موفقیت وبهروزی حرکت کنی...

امیرکیان عزیز تو روز به روز بزرگتر وبا هوش تر می شوی وما از تمام لحظه بودنت لذت می بریم.

ودر پایان.....

تو مرا یاد کنی یا نکنی

باورت گر بشود، گر نشود

حرفی نیست؛

اما...

نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست!(سهراب سپهری)

این سری از عکس های امیرکیان آقا وآقا عبدالله تقدیم میشه به بابا ومامان آقا عبدالله خداوند هردوکوچولو رو سلامت داشته باشه!

برای پدر ومادر هر کار جدیدی که کوچولوشون انجام میده یک دنیا شادی ونشاط به همراه داره وکلی با این چیزها شاد میشن وسرگرمن از مکیدن وغنچه کردن لب تا زبون درازی یا ژست های خاص هنگام خواب.خداوند همه کوچولوهارو برای پدرومادراشون حفظ کنه...

سلام برگلوی بریده علی اصغر(ع).

هم نوا با تمامی عزا داران حسینی امیر کیان آقا هم در مراسم شیرخوارگان حسینی روز جمعه 17 آبان 92 شرکت کرد.